2. Worstelen met onze intellectuele feilbaarheid is moeilijk

Maar gelukkig gaven wij de zaak serieuze aandacht. Het was onaangenaam vernederend, zelfs verwarrend. En toen de stof was opgetrokken, werden drie dingen duidelijk:

  1. Wij hebben iets nieuws geleerd – geweldige nieuwe waarheid;
  • Wij “kijken door middel van een spiegel”. (1 Korintiërs 13:12); en
  • Er bestaan mensen, die meer weten – veel meer dan wij.

Worstelen met onze intellectuele feilbaarheid is moeilijk, maar uiteindelijk helpt het ons goed in onze zoektocht naar de waarheid. Het staat ons toe om voorwaarts te gaan en te groeien in begrip en dwalingen uit te vissen en het te vervangen door wat wij nu geloven, wat “de waarheid” is.

Na een tijd vormen wij ons geloof-systeem, onze reeks van “bewezen” concepten of leerstellingen; wij versterken onze positie op verschillende leerstellingen en zien ons geloof langzaam onwankelbaar worden.

Wij houden eraan vast, verdedigen het en verwerpen zelfs de indruk van twijfel. In het kort, wij bezitten het. En dat is goed. Tenslotte willen wij als Christenen vertrouwen hebben in onze waarden en overtuigingen – om er zeker van te zijn dat wij op solide Bijbelse grond staan.

Maar na enige tijd kan er iets teleurstellend gebeuren. Ons gevoel van menselijke feilbaarheid kan slachtoffer van onze standvastigheid worden, “ik heb het allemaal nauwkeurig vastgesteld” – denkwijze! Wij kunnen ontdekken, dat wij niet graag of niet in staat zijn om het denkbeeld te koesteren, dat wij nog steeds verkeerd zijn over …. iets of om het even wat.

  • Wat gebeurde met onze ruimdenkendheid?
  • Wat met onze leergierige geest?

En denkt U eraan, het was onze bereidwilligheid om dwalingen te erkennen, die ons zo ver heeft gebracht.

Wordt vervolgd met: 3. Ware ruimdenkendheid of wereldse ruimdenkendheid

  1. Wat denkt u van ruimdenkendheid?